Grup psikoterapisi psikolojik açıdan çeşitli zorlukları olan kişilerin bir terapist tarafından yönetilen bir grup içerisinde birbirleri ile etkileşimde bulunarak psikolojik sıkıntılarının üstesinden geldikleri bir tedavi biçimidir. Grup psikoterapileri yöntemleri de bireysel terapi yöntemleri gibi çeşitlilik gösterir, destekleyici, bilişsel davranışçı kişilerarası veya analitik yönelimli grup terapileri gibi.

Gruplar çoğunlukla 8-12 kişiden oluşurlar ve genellikle haftada bir toplanırlar, ancak bu bir zorunluluk değildir. İhtiyaca göre grup daha sık ya da daha az toplanabilir. Burada grubun amacı ve kullanılan yöntem de belirleyicidir. Örneğin, analitik yönelimli gruplar genellikle daha uzun süre ile toplanırken, bilişsel davranışçı yönelimli gruplar somut hedeflere yönelik olarak toplandıklarından daha kısa sürerler.

Bir diğer kriter grubun açık ya da kapalı grup olmasıdır. Kapalı gruplarda grup oluşturulduktan sonra yeni üye alım söz konusu değildir. Dolayısıyla nispeten daha kısa sürelidir ve gruptaki üye sayısı üçe düşse bile devam eder. Açık gruplarda ise grup terapisi devam ederken gruba yeni bir üye girebilir ve eski ve yeni üyeler bir arada olur.

Gruplar benzer sorunları olan kişilerden oluşan homojen gruplar olabileceği gibi farklı psikiyatrik sorunlardan muzdarip bireylerin bir araya geldiği heterojen gruplar da olabilir.

Neden Grup Psikoterapileri?

Grup terapilerinin bireysel terapilere göre birçok avantajı bulunmaktadır. Örneğin, grup terapisinde  danışanlar sorunlarıyla ilgili diğer grup üyelerinden hemen geribildirim alma imkanına sahiptirler.

Destekleyici gruplarda benzer sorunları olan bireylerin yalnız olmadıklarının farkına varma ve birbirlerine destek olma imkanı vardır.

Sosyal çekingenlikleri olan bireyler grup ortamının sıcak ve özgür ortamında bu sorunu aşabilirler, hatta sosyal olarak zorlandıkları alanlarda grup üyeleri ile prova yaparak geri bildirim alabilirler.  

Grup terapilerinde terapistin temel görevi uyguladığı tekniklerden çok sağladığı atmosfer, empati ve sıcaklık ile kolaylaştırıcılık rolüdür.  Çünkü değişimin asıl itici gücü danışanın kendisinden gelmektedir. Bazen gruplarda grup yöneticisi terapistin yanısıra ona yardımcı bir terapist de olabilir.